Je kent ze vast wel. Die bonnen die je krijgt als je bij een tankstation naar de wc gaat. Je stopt 50 cent in een automaat, bonnetje komt eruit en je kan naar de wc. Ik vond het altijd zo’n toffe uitvinding: de wc’s zijn altijd schoon en oh ja… korting op een aankoop!
Ik kwam voor het eerst in aanraking met het systeem in Duitsland ongeveer 10 jaar geleden, toen ik nog op vakantie ging met mijn ouders. Eerst belandden de bonnetjes ongebruikt in de bekerhouder van onze auto.
Later, tijdens dezelfde reis kwamen we erachter dat we de bonnen konden inleveren voor korting en mochten we bij elke stop iets lekkers uitzoeken.
En dit is natuurlijk een fijn systeem voor het tankstation. Men krijgt meer omzet en men gaat niet voor nop naar de wc – die ze natuurlijk ook moeten schoon houden.
Tijdens een recente trip naar Ameland (of liever, de terugreis) maakte ik dankbaar gebruik van het systeem. Bonnetje hier – snack gekocht daar… We deden een paar tankstations aan dus het tikte wel aan. Maar ik was doodmoe na dat weekend – dus ik vond het allemaal wel prima.
Het besef kwam de week erna. Ik reed naar huis, na een leuk dagje ergens (waar weet ik niet meer precies). Ik kon of doorrijden naar huis, of stoppen bij het laatste tankstation, ongeveer een half uurtje voor ik thuis zou komen. Ik betaalde voor een wc-bezoekje, gebruikte de coupon om een klein zakje chips te halen – en pas toen ik terug in de auto zat, kwam het besef dat ik gewoon geld had uitgegeven terwijl dat helemaal niet hoefde. Ten eerste kon ik gewoon doorrijden en ik kon gewoon alleen naar de wc gaan en niet dat zakje chips kopen.
Moraal van het verhaal? Niet maar zomaar stoppen bij een tankstation als ik bijna thuis ben en niet meer iets extra’s kopen als het niet nodig is (maar mocht ik nog eerst moeten tanken, dan ga ik dit systeem natuurlijk wel gebruiken!).
Heb jij ook zulke realisaties gehad de laatste tijd? Wat kocht je ook altijd uit automatisme maar realiseerde je dat het onnodig was?