Afvallen

Mijn buikje verklapte het al: ik ben te zwaar. Met een huidig gewicht van 86 kilo en lengte van 160 cm heb ik mijn bmi berekend en kwam ik uit op 33,6. Dat betekend dat ik obesitas “heb”; zwaar overgewicht. Dus heb ik een verhoogd risico op diabetes, hart- en vaatziekten. Precies de ziektes die mijn moeder nu ook heeft. Dat een (grote) reden voor zorgen. Ook het auto-ongeluk heeft mij wakker geschud: een goede (of althans, een redelijk goede) gezondheid is niet zo vanzelfsprekend.

Om op een gezond gewicht/bmi te komen, moet ik mijn gewicht verlagen tot 63 kilo. Liefst 60, want ik hou van ronde getallen. Dat betekend dat ik 23 tot 26 kilo moet afvallen om op een gezond gewicht te komen.

Als ik mik op een halve kilo of hele kilo per week, dan ben ik 26 tot 52 weken bezig. Een half jaar tot een jaar. Dat is realistisch.

Ik heb nog nooit een serieuze poging gedaan tot afvallen. Als kind probeerde ik om gewoon niet te eten, wat ik maar een uur tot een paar uur volhield. Mijn moeder heeft mij ook geprobeerd koekjes en andere zoetigheiden te verbieden, maar als het niet uit jezelf komt, zal het ook niet gebeuren. Die pogingen faalden dus jammerlijk.

Ik dacht altijd: “later” ga ik keihard proberen af te vallen en dan heb ik minder kans op diabetes. Later was altijd “morgen”. Ik besef nu dat ik dit chronisch onbewust uitstel. Want afvallen vind ik zwaar. Koek en chocolade zijn veel makkelijker.

Onverwachte inspiratie kwam van een vriendin. Zij wil voor haar dertigste onder maat veertig komen (als ik het mij goed herinner). Ze vertelde dat ze elke dag kleinere, gezondere keuzes maakte. Kleine druppels laten de grote emmers vollopen. Als je daarvan voldoende hebt.

Dus: vanaf vandaag ga ik een serieuze poging doen om op een gezonder gewicht te komen. Ik wil telkens kleine keuzes maken die mij gezonder maken.

Binnenkort meer – ik wil hier meer over schrijven 🙂